Wegetacja...

Moi kochani!
Przeglądam Wasze posty, czytam o przedświątecznej krzątaninie, bieganinie
i zazdroszczę...

U mnie wegetacja...

Już piąty dzień leżę zwinięta w kłębek i czekam na koniec mojego koszmaru :-(

Zespół jelita spastycznego. Chyba najgorsza odmiana.
Kto zna tę chorobę, ten wie, o czym mówię.
Atakuje mnie raz, dwa razy w roku, że też musiało cholerstwo przyjść właśnie teraz.
Ból, potworny ból. W brzuchu ogień, a krzyż i biodra - mam wrażenie, że zaraz mi się rozerwą.
Jest na to skuteczny lek, ale - niestety - zaczyna działać po 14 dniach przyjmowania.
Lekarze twierdzą, że najlepiej dla mnie byłoby te 14 dni przespać na psychotropach -
- ale ja już wolę sobie pocierpieć.

Dziś kolejną noc spędziłam w łazience.
Nie, nie mam żadnych sensacji - bo to tylko ból -
- ale tam mogę spokojnie siąść na podłodze, zwinąć się i popłakać, nie budząc innych.

Są chwile, kiedy myślę, że już tego bólu dłużej nie zniosę,

ale zniosę przecież :-)
Tramal nawet to łagodzi, ale jest za silny, więc staram się go unikać.
Oszukuję się nospą.

Owszem, są chwile, kiedy boli mniej - wtedy biegnę do maszyny i kończę prezenty dla najbliższych,
albo wykonuję usługi dla znajomych, którzy chyba telegram dostali, że zbliżają się święta.

Dobrze, że przed chorobą posprzątałam i ustroiłam mieszkanie.
Wygląda ślicznie, ale nawet nie chce mi się robić zdjęć.
Boję się tylko o Wigilię, bo zaprosiłam dużo gości i muszę przygotować Wieczerzę.

Ale dam radę - Matka Polka się nie poddaje :-)

Tak więc nadchodzące dni zapowiadają się u mnie nieciekawie,
ale Wam, moi Kochani, 

życzę zdrowych, spokojnych Świąt,
dużo ciepła i miłości!